Το πρωτείο και το αλάθητο του Πάπα… Και οι παπικοί ακόμα δεν πιστεύουν στο αλάθητο και το πρωτείο, οι περισσότεροι δεν πιστεύουνε αλλά το δέχονται ως αναγκαίο κακό. Γιατί πιστεύουν ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να είναι ενωμένη χωρίς έναν άνθρωπο. Αυτός είναι ο ανθρωποκεντρισμός. Ενώ εμείς οι Ορθόδοξοι λέμε ότι μπορεί να είναι ενωμένη με την χάρη του Αγ. Πνεύματος και όχι γιατί έχει ένα κέντρο. Αν θυγεί το πρωτείο και το αλάθητο, όλος ο θεσμός, ο ανθρωποκεντρικός θεσμός της παπικής εκκλησίας διαλύεται. Γι’αυτό βλέπεται ότι οι παπικοί είναι πρόθυμοι να κάνουν πολλές οικονομίες και πολλά να αποσιωπήσουν αλλά το πρωτείο και το αλάθητο ποτέ. Ακόμα και το Filioque, (Latin: “and from the Son”) το συζητάνε, το πρωτείο και το αλάθητο ποτέ. Γιατί με αυτό ίσταται ή πίπτει όλος ο ανθρωποκεντρικός θεσμός της Ρωμαικής εκκλησίας.
- π. Γεώργιος Καψάνης (1935-2014)
=======================================
Πώς έγινε ο Πάπας “αλάθητος”
Αποσπάσματα…
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/gewrgios_metallhnos/papal_infallibility.htm
ο φραγκισκανός Πέτρος Ολίβι (1248/9-1298), ο οποίος και αναγνώρισε το αλάθητο στους Πάπες. Στην διένεξη των φραγκισκανών με τον πάπα για το ζήτημα της περιουσίας τους θέλησε ο Ολίβι να κερδίσει με την διδασκαλία για το παπικό αλάθητο την παπική εύνοια!
Ο πάπας Γρηγόριος ΙΣΤ’ (1831-1846) σε ένα βιβλίο του, με τον τίτλο «Ο θρίαμβος της Αγίας Έδρας», υποστήριζε τη θέση, ότι ο πάπας ως πραγματικός μονάρχης πρέπει να είναι και αλάθητος!
Ο Πίος Θ’ (1846-1878) προχώρησε και σε ένα συγκεκριμένο πείραμα. Το 1854 ανακήρυξε ως δόγμα του Παπισμού την «άσπιλο σύλληψη» της Παναγίας: η Θεοτόκος αμέτοχος του προπατορικού αμαρτήματος. Το ενενήντα τοις εκατό των επισκόπων βέβαια συμφώνησαν με την παπική απόφαση. Προβλήθηκαν όμως και αντιρρήσεις, κυρίως από την Γερμανία. Ο πάπας τότε απαγόρευσε τις συζητήσεις.
Η έναρξη της Συνόδου έγινε πανηγυρικά στις 8 Δεκ. 1869. Βέβαια, για λόγους τακτικής, το αλάθητο δεν συμπεριελήφθη από την αρχή στα θέματά της. Μετά την ψήφιση όμως της Διατάξεως για την «Καθολική Πίστη» ήλθε φυσιολογικά η σειρά του νέου δόγματος, να συζητηθή. Ο πάπας έριξε όλο το βάρος της επιρροής του υπέρ του νέου δόγματος, εμφανιζόμενος όλο και περισσότερο ως «κύριος της Συνόδου». Ουσιαστικά όμως δεν έγινε συζήτηση. Όλα είχαν εκ των προτέρων με κάθε λεπτομέρεια κανονισθή. Οι οπαδοί του αλαθήτου χαρακτήριζαν τους αντιπάλους των αιρετικούς. Ο ίδιος ο πάπας διεκήρυττε, ότι μόνο Προτεστάντες και άπιστοι θα μπορούσαν να αρνηθούν το αλάθητο του! Απουσίαζε λοιπόν – παρατηρεί εύστοχα ο συγγραφεύς – το βασικότερο στοιχείο του διαλόγου, η διάθεση να ακούσει κανείς τα επιχειρήματα του αντιπάλου του.
Τον Οκτώβριο του 1870 ο πάπας Πίος Θ’ ίδρυσε, στα πλαίσια της Ιεράς Εξετάσεως, μία ειδική επιτροπή «για όλες τις υποθέσεις της Βατικανής Οικουμενικής Συνόδου και της συγχρόνου καταστάσεως της Ρώμης». Εκείνο που επιδιωκόταν ήταν η υποταγή των αντιφρονούντων. Καθηγητές και επίσκοποι προτίμησαν να συμφωνήσουν.
- π. Γεώργιος Μεταλληνός (1940 - 2019)
Σχολιασμός
Αυτά είναι ιστορικά διδάγματα, τα ίδια λάθη επαναλαμβάνουν σήμερα στην καθ’ημάς Ορθόδοξη Εκκλησία αρχιερείς, πρωτοστατούντων πατριαρχών και επισκόπων που θέτουν τον εαυτό τους πάνω από τους άλλους επισκόπους και μειώνουν ή εξαφανίζουν με την στάση τους και τον τρόπο τους την αξία της συνοδικότητας. Που να ακουστεί βέβαια στις μέρες μας να πάει κάποιος από αυτούς να συμβουλευτεί έναν Άγιο κληρικό, έναν Άγιο μοναχό ή ακόμα και έναν λαικό. Και όμως δόξα τω Θεώ υπάρχουν και σήμερα επίσκοποι που ταπεινά ζητούν την γνώμη τέτοιων Αγίων ανθρώπων. Γι’αυτο ακριβώς τον λόγο η Εκκλησία μας είναι Χριστοκεντρική και Αγιο-πνευματική και όχι ανθρωποκεντρική με πάπες-δεσποτάδες και πάπες-πατριάρχες !
Τα έβλεπαν αυτά οι Άγιοι Πατέρες, ο π. Γεώργιος Καψάνης, ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, και με διάκριση τα έγραφαν, ομιλούσαν για αυτά τα θέματα αλλά αυτοί που όφειλαν να ακούσουν αγρόν ηγόρασαν και σήμερα αγρόν αγοράζουν (τον αγρόν του κεραμέως - αγρόν αίματος προδότη).
Αυτές οι ψευτοσύνοδοι στις οποίες όλα έχουν κανονιστεί για το πως, από ποιους και με τι τρόπο θα συζητηθούν τα θέματα κάτι που θυμίζει πρόσφατα και μεγάλη ομοιότητα έχει με αυτή του πάπα Πίου Θ’. Όποιος επίσκοπος διαφωνεί να είναι (γλάστρα) διακοσμητικό στοιχείο ας κάτσει στο σπίτι του δεν τους πειράζει καθόλου αυτό… ψευτο-σύνοδος να γίνεται και να παίρνονται αποφάσεις για το μέλλον (καταδίκη) της Εκκλησίας του Χριστού. Σιγά σιγά , μη γένοιτο, πάμε και στην εποχή της Ιεράς Εξέτασης και οι αντιφρονούντες στην πυρά !