π. Γερβάσιος, όντως ο άγιος των φυλακισμένων και ένας άγιος των ημερών μας… ζει από σήμερα μαζί με τον ληστή στο σταυρό που τόσο αγάπησε. “Εβγαινε ένας ιερέας από μία φυλακή, έξω στον δρόμο που περνούσε, τον βλέπει ένας κύριος. Περίεργο πως έχουν καρδιά και πηγαίνουν σαυτούς τους ανθρώπους. Αυτοί αξίζουν αγάπη ή περιφρόνηση ; Ετυχε να συναντηθούν και αρχίζει ο διάλογος Κ. : Δεν μου λέτε πάτερ, εκεί μέσα που πηγαίνετε, τι σοι άνθρωποι είναι ; π. : Άνθρωποι όπως εμείς, όπως είμαστε εμείς είναι και αυτοί. Όπως είναι αυτοί, έτσι είμαστε και εμείς. Κ. : Τι λέτε πάτερ, είμαστε όμοιοι με αυτούς ; Και δεν μου λέτε αν είμαστε όμοιοι με αυτούς όπως το λέτε, γιατί αυτοί είναι στην φυλακή και εμείς είμαστε έξω από την φυλακή ; Απάντησέ με. π. : Θα σας απανήσω. Είναι στην φυλακή γιατί αυτούς τους έπιασαν, ενώ εμάς δεν μας έπιασαν ακόμα.”

Ακούστε το ζωντανά από τον ίδιο… έτσι μιλούν οι άγιοι… Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών των φυλακισμένων…

Σχολιασμός


01: 2020-03-07 01:18:40

Σχόλιο στο Facebook: 10221984484909745_10221984516310530 Ετσι να κάτσω να ακούσω κήρυγμα όχι μία, δέκα ώρες… άμα το ζει ο άνθρωπος…

02: 2020-03-07 06:58:30

Σχόλιο στο Facebook: 10221984484909745_10221986210712889 ” η αγάπη προς τους εχθρούς είναι το μόνον ασφαλές κριτήριον της αληθείας ουχί μόνον επί του σωτηριολογικού επιπέδου του αφορώντος εις το πολίτευμα του πνευματικοηθικού βίου όπερ σώζει τον άνθρωπον, αλλά και επί του δογματικού επιπέδου εις τας θεωρητικάς τουτέστι παραστάσεις του Όντος. Όλος ο κόσμος ζητεί το κριτήριον της αληθείας άχρι της σήμερον ημέρας. Ο πιστός ως τοιούτον ομολογεί την Εκκλησίαν … Αλλ’ εν τη ιστορική πείρα εφάνη ότι η τοιαύτη υπόδειξις δεν είναι επαρκώς σαφής. Διότι πλην της Μιάς αληθούς, και αι ψευδο-εκκλησίαι αποκαλούν εαυτάς Εκκλησίας, εξωτερικόν δε σημείον διακρίνον αδιαφιλονικήτως την αληθή Εκκλησίαν από των ψευδο-εκκλησιών δεν υπάρχει. Το υποδειχθέν όμως υπό του Γέροντος κριτήριον δύναται να κληθή παγκόσμιον, διότι δίδει εις έκαστον εξ ημών την δυνατότητα δια της υποκειμένης εις τον έλεγχον της συνειδήσεως πνευματικής ζωής εν τη ψυχική αυτής εκδηλώσει, ουχί μόνον να ορίσωμεν τον πνευματικόν τόπον ημών, ήτοι να εννοήσωμεν την αλήθειαν ή το ψεύδος της ατομικής ημών πορείας }304} ενώπιον του Θεού, αλλά και να διακρίνωμεν την διδαχήν της αληθούς Εκκλησίας από πάντων των αλλοτρίων και των νόθων, άτινα παρεμβάλλονται εις αυτήν.” Αγιος Σιλουανος ο Αθωνίτης του γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ … θα μας χρειαστεί αυτό στο μέλλον, αν τύχει να το ξεχάσω να μου το θυμίσετε…