Γελάει καλύτερα όποιος “γελάει” τελευταίος… Προς το παρόν όμως καλούμαστε να κλάψουμε και αν δεν μπορούμε ούτε αυτό να κάνουμε, ας προβληματιστούμε. Ούτε αυτό είναι δυνατό λόγω των πολλών μερμνών και φροντίδων; Εστω ας έχουμε τον νου μας εκεί πως θα είναι, τι θα συμβεί;
Η φοβερά ημέρα της κρίσεως, ίσως μοιάζει σε πολλούς από εμάς ως ένα παραμύθι, με δράκους και τέρατα. Δεν είναι βέβαια έτσι τα πράγματα, όπως επιπόλαια πολλές φορές κρίνουμε θα κριθούμε και για την επιπολαιότητά μας.
Για άλλο όμως ξεκίνησα να σας γράψω. Σήμερα τυχαίνει, εεε τίποτα δεν είναι τυχαίο, να είναι και η τελευταία Κυριακή της αποκριάς, του καρναβαλιού. Βλέπετε τρεις εβδομάδες μας προετοιμάζει η εκκλησία για την Μ. Σαρακοστή, τρεις εβδομάδες κρατάει και το καρναβάλι. Σήμερα κορυφώνεται το γλέντι, σήμερα ημέρα της δευτέρας και αδεκάστου παρουσίας του κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Τυχαίο είναι αυτό; Δεν το νομίζω. Ετσι λοιπόν τώρα άλλοι γελούν και άλλοι κλαίνε και τότε το ίδιο θα συμβεί, άλλοι θα κλαίνε και άλλοι θα χαίρονται, θα αγάλλονται. Γελάει καλύτερα όποιος “γελάει” τελευταίος. Κύριε ελέησόν