Ο Οικουμενιστής και Δυτικός π. Νικόλαος Λουδοβίκος
ΟΧΙ όμως όπως οι πολλοί οικουμενιστές, φιλοδυτικοί και κατά τα άλλα ορθόδοξοι, θεολόγοι θέλουν να επιβάλουν βεβιασμένα τις θέσεις τους στην Εκκλησία μας. Διαβάστε τα απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα στα σχόλια, για να δείτε πως αναδεικνύει και φωτίζει το πρόβλημα της πολιτιστικής ταυτότητας και πολιτιστικής υποταγής… Θεωρώ ότι είναι πολύ καλά Πληροφορημένος…
ΥΓ: Η σύνοδος στην οποία αναφέρεται στην ομιλία του δεν είναι άλλη από την λεγομένη Πανορθόδοξο Σύνοδο η οποία πραγματοποιήθηκε από τις 17 ως τις 26 Ιουνίου 2016 στην Κρήτη.
Σχολιασμός
01: 2019-05-28 07:02:00
Σχόλιο στο Facebook: 10219440982843783_10219440984923835 43:30 - 49:06 Είμαι χρόνια στον οικουμενικό διάλογο και από στρατηγικές θέσεις με τους καθολικούς ειδικά, τελευταία φορά που αναγκάστηκα να μιλήσω για τον διάλογο αυτό μίλησα καθαρά σαν ψυχαναλυτής. Μα δεν θα πείτε τίποτα για θεολογία, λέω καμία θεολογία, θα σας πω γιατί κανείς αγαπά την ομολογία του. Έχει ψυχοσωματικούς λόγους να την αγαπά. Αυτό το πράγμα πρέπει να το σεβαστείς. Δεν είναι απαισιοδοξία, είναι ο ρεαλισμός εκείνος που μας κάνει να είμαστε αληθινότεροι και φυσικότεροι. Σας είπα πολιτιστική υποταγή σήμερα στην ορθοδοξία, είναι να βουλώνεις τα κενά του συστήματος στη Δύση καταλάβατε ;
Και βεβαίως προς την κατεύθυνση αυτή να δέχεσαι και οτιδήποτε, οποιαδήποτε νέα ανάγνωση γίνεται των Δυτικών πηγών στο φως των Ελλήνων πατέρων όχι για να ξεπεραστούνε οι αγκυλώσεις του Ακινάτη αλλά για να φανεί ότι ο Ακινάτης στο βάθος ήθελε να πει αυτά που λέει ο Μάξιμος. Και αυτό είναι ψέμα καταλάβατε τι λέω. Θέλει όμως να είσαι ισχυρός για να μην υποχωρήσεις σε αυτό το ψέμα και να πεις λοιπόν ο Παλαμάς διορθώνει τον Ακινάτη. Θα πέσουν επάνω σου και σε εμένα έχουν πέσει τώρα αυτό γίνεται.
Όχι το θέμα τους, το ζήτημα είναι πολιτιστικό, είναι θέμα πολιτιστικής ταυτότητας. Είναι ότι ο άλλος παίζει την κληρονομιά του, παίζει την ύπαρξή του, παίζει την ιστορική του υπόσταση με τον Ακινάτη, αυτό είναι που δεν ξέρεις εσύ, εσύ νομίζεις ότι είναι απλώς και μόνο ο Θωμάς. Δεν είναι μόνο ο Θωμάς, είναι το συλλογικό ασυνείδητο πως να το πω. Αυτό σημαίνει ότι οι μεταστροφές και οι συζητήσεις πρέπει να πάνε σε μεγάλο βάθος και θα πάνε σε μεγάλο βάθος αν το επιτρέψουνε οι ανυπόμονοι οικουμενιστές μας. Και εγώ οικουμενιστής είμαι με την καλή έννοια όμως ελπίζω. Δηλαδή με την έννοια του ότι ανεμένομε να συναντήσουμε την αλήθεια, όχι επιβάλουμε μια ομοιομορφία, βεβιασμένα όπως κάνουν κάποιοι σεβαστοί κατά τα άλλα, πλήν όμως κατά την γνώμη μου όχι αρκετά πληροφορημένοι με την Αγιο-πνευματική έννοια της πληροφορίας θεολόγοι.
Σήμερα υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα θεολόγων ορθοδόξων που θα σας πουν ότι είναι αναγκαίο το παγκόσμιο πρωτείο. Αν μετέχετε στον Ρωμαιοκαθολικό διάλογο, τα τελευταία είκοσι χρόνια, θα δείτε ότι οι Ρωμαιοκαθολικοί όταν πάνε να μιλήσουν θεολογικά για την εκκλησία, όλο και περισσότερο χρησιμοποιούν δικές μας κατηγορίες. Το πρόβλημα αρχίζει από την στιγμή που σου λένε ότι αυτά εμείς λέγαμε στο παρελθόν. Στο παρελθόν δεν τα λέγατε αυτά, έχετε χίλια χρόνια που λέτε άλλα. Αν αποδεχτείς ότι χίλια χρόνια λέγανε τα ίδια, τέλειωσε το παιχνίδι, σε αφομοίωσαν πάλι πολιτιστικά καταλάβατε τι λέω.
Δεν είναι δηλαδή ζήτημα φονταμενταλισμού, είναι ζήτημα πολιτιστικής και θεολογικής ανάλυσης ταυτόχρονα. Συνήθως θέλουν μια ταμπέλα να σου βάλουν, για τους μισούς είσαι οικουμενιστής για τους άλλους μισούς είσαι συντηρητικός. Πως πάνε αυτά μαζί, δεν χωρούν στο μυαλό των πολλών, κάτι μπερδεμένο τέλως πάντων. Προσέξτε και η πολιτιστική υποταγή παράγει και οικουμενικό αδιέξοδο. Σήμερα είμαστε μπροστά σε μια σύνοδο, δεν γίνεται έτσι μια σύνοδος. Μπορεί να είναι ανάγκη να γίνει, το σέβομαι και εγώ αυτό, να το οργανώσουμε με ένα τρόπο πειστικό για να μη φτιάξουμε ένα κακό προηγούμενο. Μερικά πράγματα δεν γίνονται έτσι. Πρέπει η ορθοδοξία να αντιληφθεί ότι το πολύτιμο αυτό πράγμα που έχει και διαθέτει δεν πρέπει να το εκθέτει στους κινδύνους της άμεσης αποτελεσματικότητας, είναι επικίνδυνο.
02: 2019-05-28 07:02:31
Σχόλιο στο Facebook: 10219440982843783_10219440986403872 37:05 - 38:30 Ξέρετε Ορθοδοξία σήμερα πια δεν είναι υπόθεση της Ελλάδας μόνο. Εγώ ο ίδιος εδώ και πάρα πολλά χρόνια γράφω Αγγλικά μόνο και δεν ξέρω πότε θα βρω τον χρόνο να μεταφράσω αυτά τα οποία γράφω. Γιατί ανήκομεν εις την Δύση και όλοι αυτοί που σας λένε ότι είμαστε στην Ανατολή, είμαστε στην Ανατολή της Δύσης όμως, πολύ σημαντικό αυτό. Με ρωτήσαν κάποτε μα τι είστε επιτέλους, φιλοδυτικός ή ανατολικός, μα όπως λέει το όνομα μου είμαι τελείως δυτικός, εκατό τις εκατό δεν έχω καμία άλλη ταυτότητα. Δεν είναι κακό αυτό είναι ίσα-ίσα ο ρεαλισμός της πολιτιστικής διακοινωνίας που ζούμε σήμερα. Όμως πολιτιστική διακοινωνία είναι ένας όρος ο οποίος όσο σημαντικός είναι τόσο θέλει ταυτόχρονα προσοχή διότι μπορεί να σημαίνει πολιτιστική υποταγή. Προσέξτε.
03: 2019-05-28 08:07:33
Σχόλιο στο Facebook: 10219440982843783_10219441197849158 39:30 - 40:10 Αγγλο-προτεσταντισμός η ταυτότητα της Δύσης Τι σημαίνει αυτό, σημαίνει ότι υπάρχει μια ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα η οποία διαμορφώθηκε μέσα από μια διαδικασία αφομοιώσεων. Η οποία παραμένει αυτή και αφομοιώνει επειδή είναι ισχυρή και επειδή ιστορικά είναι τελεσφόρα, επειδή αποδίδει καρπούς και στην οικονομία και στην εξωτερική πολιτική. Επομένως δημιουργεί αυτοπεποίθηση και αφομοιώνει λόγω αυτού του ποιούν της οτιδήποτε της δώσουμε.
04: 2019-05-28 08:26:37
Σχόλιο στο Facebook: 10219440982843783_10219441255730605 1:00:00 - 1:03:40 Όλο αυτό το πράγμα έχει μεγάλο και λαμπρόν μέλλον. Έχει μέλλον και εκεί θέλω να μείνω. Είπα θα είμαι αισιόδοξος σήμερα, είχα σκοπό να είμαι απαισιόδοξος, ερχόμενος και μέχρι εδώ άλλαξα τελείως. Λοιπόν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι όλο αυτό το υπέροχο πράγμα, έχει μέλλον γιατί έχει και παρόν. Έχει γίνει μια ψηφοφορία στα βάθη των υπάρξεων και έχει κερδίσει τις ψήφους. Ο Χριστιανισμός έχει μέλλον, φοβάμαι ότι το μέλλον αυτό περνάει μέσα από σκληρές συνειδητοποιήσεις για τους πολλούς, άμεσα σκληρές, για τώρα μιλάμε και ίσως και για το κοντινό μέλλον. Όμως το τελικό αποτέλεσμα θα είναι αυτή η τελειότητα για την οποία μίλησα στην αρχή και η οποία είναι το βίωμά μας μόλις πει ο παπάς το δι’ευχών των Αγίων Πατέρων ημών στην Θεία Λειτουργία. Τα επόμενα δευτερόλεπτα ή λεπτά είναι απόλυτη σιγή και απόλυτη τελειότητα. Είναι τα πράγματα όπως τα θέλει ο Θεός, ο Θεός μέσα στα πράγματα και τα πράγματα μέσα στον Θεό.
Γι’αυτό και στα επόμενα χρόνια, κάνουμε και τον προφήτη τώρα λίγο θα δείτε, όχι εξαφάνιση όπως ονειρεύεται κάποιος κυβερνών, αλλά ενίσχυση αυτών των συνειδητοποιήσεων. Όταν δεν μας επιτρέπουν την πληρότητα της ιστορικής ύπαρξης, δεν είναι ακριβώς η στιγμή να ανακαλύψουμε το βάθος μας το μεγάλο και την πραγματική μας προοπτική; Τότε ακριβώς δεν είναι η στιγμή, ναί ή όχι, όταν σου στερούνε και σφίγγουνε την στρόφιγγα μέχρι να φύγει ο αέρας όλος, δεν είναι η στιγμή να ανακαλύψεις ότι ξαφνικά δεν χρειάζεσαι καν τον αέρα; Ουκ επ’άρτο μόνο ζήσεται άνθρωπος, είναι φοβερή κουβέντα του Χριστού αυτή, φοβερή κουβέντα, φοβερά παρηγορητική. Που σημαίνει ότι κοίταξε να δεις τελείωσε εκεί μέσα υπάρχουν όλα, τα έχεις όλα. Αυτό το πράγμα θα ζήσει και θα το έχουμε στα χέρια μας, ακόμα καλύτερα τα επόμενα χρόνια μέσα από δυσκολίες και πειρασμούς μεγάλους. Όσο για την Ορθόδοξη Εκκλησία έχει μέλλον στον κόσμο και θα διευκολύνουμε το μέλλον της στο βαθμό που τα διλήμματα αυτά που είπα προηγουμένως τα δουλέψουμε με αυτό το καθαρό βλέμμα και την εμπιστοσύνη που δεν αδικεί κανένα, δεν απορρίπτει κανένα, αλλά που ταυτόχρονα είναι ταπεινά, ευγνώμονα βέβαιη για το χάρισμα που της έχει δοθεί.