Επειδή πολλά ακούμε από απάτριδες πολιτικούς για την Μακεδονία ΜΑΣ που τυγχάνει να είναι και τόπος καταγωγής μου και ναι είμαι περήφανος για αυτό, και λόγω εορτασμού της εθνικής ΜΑΣ επετείου, ορμώμενος από έναν αδελφό πατριώτη, και ως ελάχιστο φόρο τιμής για έναν από τους ήρωες του Μακεδονικού αγώνα …
Σαν τέτοια ώρα στο βουνό, ο Παύλος πληγωμένος μεσ’ το νερό του αυλακιού ήτανε ξαπλωμένος. Για σύρε, Δήμο μου πιστέ, στην ποθητή πηγή μου και φέρε μου κρύο νερό να πλύνω την πληγή μου. Σταλαματιά το αίμα μου, για σε Πατρίς, το χύνω, για νάχεις δόξα και τιμή, να λάμψεις σαν τον κρίνο. Είν΄η Ελλάδα μας μικρή, μικρή και ζουλεμένη, μα ελευθερία έχει πολλή! Μες στο κλουβί δεν μπαίνει! Παύλος Μελάς κι αν πέθανε, τ΄ αδέλφια του ας ζήσουν, αυτά θα τρέξουνε μαζί για να τον αναστήσουν! - “Στα μυστικά του Βάλτου” της Πηνελόπης Δέλτα