Δεν με είχε απασχολήσει ποτέ ως τώρα η σωστή εκφορά της λέξης, αλλά μόλις έμαθα κάτι και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας…
Το σωστό είναι το οξύτονο χειρουργός (λέξη αρχαία), αφού όλα τα σύνθετα σε –ουργός (< -ο-εργός) τονίζονται στην λήγουσα: δημι-ουργός, οπλ-ουργός, ξυλ-ουργός, μηχαν-ουργός, πυροτεχν-ουργός, υπ-ουργός, σιδηρ-ουργός, μουσ-ουργός, υφαντ-ουργός, αυτ-ουργός, θαυματ-ουργός, δραματ-ουργός, λειτ-ουργός, στιχ-ουργός κ.ά. Σε –ούργος (παροξύτονα) σχηματίσθηκαν ΜΟΝΟ τα (κακόσημα) κακούργος και πανούργος και, κατ’ αυτά, το νεότερο ραδιούργος. Άρα χειρουργός και όχι χειρούργος.
Ας σημειωθεί ότι η λέξη χειρουργός, προτού φτάσει να σημαίνει «τον γιατρό που επεμβαίνει χειρουργικώς» (από τον 1ο αιώνα μ.Χ.), σήμαινε «τον εργαζόμενο με τα χέρια, χειρωνακτικά», τον τεχνίτη και τον καλλιτέχνη. Από το λεξικό «Μπαμπινιώτη» σελίδα 1970
Σχολιασμός
01: 2016-03-24 09:36:30
Σχόλιο στο Facebook: 10209283027101238_10209283053301893 Τώρα γνωρίζετε αν κάποιον τον πείτε χειρούργο κατά το κακούργο…