Σκέφτομαι αυτά που λένε οι Άγιοι της πίστεως μας και μάλιστα οι σύγχρονοι Αγ. Πορφύριος, Αγ. Παίσιος για το τι υπάρχει και δεν το βλέπουμε.
Έλεγε ο Αγ. Πορφύριος, “Κι’ ενώ είμαστε Χριστιανοί, τίποτε δεν ξέρουμε, ρε παιδιά, τίποτα. τίποτα δεν ξέρουμε από Χριστό!“.
Τι να πούμε τώρα εμείς για τους Αρχιστράτηγους και Ταξιάρχες, τι να πεις για τις μυριάδες Αγγέλων που υπηρετούν τον Χριστό, τον Θεό, και που δεν βλέπουμε και που δεν αισθανόμαστε τις περισσότερες φορές τίποτα, και που δεν γίνονται αντιληπτοί από την γνωστική δύναμη της διάνοιας !
Ναι, θα πει, κάποιος παραμύθια της χαλιμάς και το μόνο που μπορώ να αντιπαραθέσω είναι κατά τον Απ. Παύλο.
«Εστιν δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων»
και αυτό όσο και να το αναλύσεις, τσάμπα τα λόγια αν δεν το βιώσεις…
Συγχωρέστε με για το θάρρος να γράψω αυτά τα λίγα που πιστεύω.
Απολυτίκιον Συνάξεως Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεν ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς ὑμῶν δεήσεσι τειχήσετε ἡμᾶς, σκέπη τῶν πτέρυγων τῆς αὔλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦντες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καὶ βοώντας Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν Ἄνω Δυνάμεων.