Ορισμός
Η λέξη αρμονία, εκ του ρήματος «αρμόζω» ή «άρω» (βάση και της λέξεως «Αρετή») σημαίνει αρμογή, μουσική συμφωνία, συνομολογία, συναρμογή, σύνδεσμος και, κατ’επέκτασιν, η εναρμόνιση των πραγμάτων. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Ως μουσικός όρος, ειδικά για την αρχαιοελληνική μουσική, αρμονία σημαίνει μέθοδος κατασκευής μουσικών κλιμάκων, δια της συναρμογής μουσικών διαστημάτων. Κατ’ επέκταση ο όρος αρμονία σημαίνει «μουσική κλίμακα».
Ταυτόσημοι όροι με την αρμονία είναι οι όροι τόνος και τρόπος. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν κατονομάσει και κατατάξει τις κλίμακές τους δίνοντάς τους ονομασίες που δηλώνουν φυλετική ή εθνική καταγωγή. Κατ’αυτό τον τρόπο προκύπτουν όροι όπως:
- Δώριος τρόπος (= δώριος αρμονία, δώριος τόνος)
- Φρύγιος τρόπος (= φρύγιος αρμονία, φρύγιος τόνος)
- Λύδιος
- Μιξολύδιος
- Ιωνικός
- Αιολικός
Μελέτη
Στην θεματική αυτή ενότητα της αρμονίας θα ασχοληθούμε με τα εξής :
- Τι είναι τα γένη, πως δημιουργούνται και πως διακρίνονται
- Πως σχηματίζονται οι κλίμακες της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής
- Πως μπορούν τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουμε, δηλαδή Η/Υ και Ηλεκτρονικά Μουσικά Όργανα να βοηθήσουν στην σωστή εκμάθηση των διαστημάτων, των μουσικών φθόγγων, των έλξεων και των φθορών της Βυζαντινής Μουσικής (βλ. Μετροφωνία).
- Πως μπορούμε να συγκρίνουμε και να απεικονίσουμε τα διαστήματα, τα συστήματα, τα γένη, τις φθορές, τις χρόες που χρησιμοποιούνται στην Βυζαντινή Μουσική