Καλημέρα ή Καλησπέρα ή Καληνύχτα;
Θα το έχετε άκουσει πολλές φορές στις ημέρες μας, συναντάμε κάποιον μπορεί να κοιτάξουμε και το ρολόι μας βλέπουμε ότι είναι 12:01 μμ και μετά του αποδίδουμε τον χαιρετισμό ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ… Για να δούμε όμως έτσι χαιρετούσανε οι παλαιότεροι από εμάς, μην πάτε μακριά ας πούμε την δεκαετία του 80 ή 90 όταν ήταν ακόμα μεσημέρι ή απόγευμα αλλά σίγουρα δεν ήταν “εσπέρα”;
Φυσικά και όχι, συνήθως θα έλεγαν καλημέρα, ή γεια σου, ή χαίρεται. Tο καλή-εσπέρα συνήθως θα λεγόταν όταν πλησίαζε η δύση του ηλίου, δηλαδή το βραδάκι, το σούρουπο. Και φυσικά ήξεραν πολύ καλά τι έλεγαν οι άνθρωποι διότι ετυμολογικά αυτό ακριβώς σημαίνει η λέξη “εσπέρα” είναι το βράδυ και υπάρχει και σε άλλες γλώσσες π.χ. Ιταλικά (vespro). Επίσης η ρίζα Wes (wes-pero-) αναφέρεται στη δύση του ηλίου (west). Επομένως πως προέκυψε να λέμε καλησπέρα μετά τις 12:00 το μεσημέρι;
Είναι ακόμα ένα “δάνειο” το οποίο πήραμε από τους ξένους και το εισάγαμε στην Ελληνική χρησιμοποιώντας λανθασμένα τo “καλη-εσπέρα” για να μεταφράσουμε στα Ελληνικά το “good-afternoon” το οποίο στην Αγγλία λέγεται με ακρίβεια μετά τις 1200 μμ και είναι γνωστό το πόσο ακριβείς στην ώρα τους είναι οι Αγγλοσάξωνες ειδικά οι παλαιότεροι. Φυσικά εκείνοι σύμφωνα με τις παραδόσεις τους, πολύ σωστά λένε “good afternoon” γιατί “noon” είναι το μεσημέρι ίσως πιο σωστά να το μεταφράζαμε σε “καλό απομεσήμερο” που υπάρχει στην γλώσσα μας αλλά σπάνια το λέμε. Επίσης θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το “καλό απόγευμα” αν και το κύριο μεσημεριανό γεύμα ήταν μετά τις 3:00μμ, 4:00μμ. Τελικά λανθασμένα επιλέχτηκε από τους πολλούς το “καλησπέρα” και άρχισε να γίνεται συνήθεια.
Βέβαια σκοπός μου δεν είναι να σας κάνω μάθημα γλωσσολογίας αλλά κυρίως θα ήθελα να δείξω πως για ακόμα μια φορά εμείς οι Νεο-Έλληνες, οι “γραικύλοι” μιμούμαστε τους ξένους σε όλα εισάγοντας την δική τους κουλτούρα, την δική τους παράδοση και φυσικά αποποιούμαστε οτιδήποτε ακολουθούσαν οι παλαιότεροι εξ ημών λες και είναι πανούκλα ή παλαιομοδήτικο. Οι ξένοι παλαιότερα μας ονόμαζαν ξενοφοβικούς κυρίως για τον λόγο ότι είχαμε τα δικά μας ήθη και έθιμα και δεν προσεταιριζόμασταν εύκολα τις δικές τους συνήθειες και τρόπο ζωής. Σήμερα έχουμε γίνει ξενοφιλικοί για να μην πω ξενομανιακοί. Να κοιτάξουμε οτιδήποτε γίνεται έξω, οτιδήποτε στην μόδα, οτιδήποτε στην κουλτούρα της Δύσης να το εισάγουμε και να το εντάξουμε στον τρόπο ζωής μας και στις συνήθειές μας.
Βεβαίως να το κάνουμε αν αξίζει, αν είναι κάτι χρήσιμο, σωστό, ηθικό, αλλά συνήθως είμαστε σαβουροσυλλέκτες. Απεκδυόμαστε της δικής μας ελληνικής-ρωμαίικης ταυτότητας και εστερνιζόμαστε αυτή των δυτικών “βαρβάρων” που είναι σήμερα μασκαρεμένοι με γραβάτες και κουστούμια και το παίζουν πολιτισμένοι αλλά διαλύουν λαούς με όπλα, με ναρκωτικά και με την λυστρική οικονομία τους.